Οι επενδύσεις αποτελούν το βασικό μοχλό ανάπτυξης μιας οικονομίας. Για την προσέλκυσή τους, όμως, πολλές φορές είναι αναγκαία η θέσπιση κινήτρων. Στην Ελλάδα
η ουσιαστική εισαγωγή τους άρχισε στη δεκαετία του 1950.
Στη μελέτη εξετάζονται αφενός τα αίτια του φαινομένου στην ιστορική τους διάσταση και αφετέρου προσδιορίζεται η κατεύθυνση της ενδεδειγμένης οικονομικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της ανεργίας με μακροπρόθεσμη προοπτική, ώστε να αποφευχθεί σπατάλη πόρων και χρόνου, καθώς και επιλογές που μειώνουν την ανεργία κατά μη βιώσιμο τρόπο.
Η μελέτη αποβλέπει στην εκτίμηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας που παράγεται άμεσα και έμμεσα εξαιτίας της τουριστικής ζήτησης, ώστε να οριοθετηθεί ποσοτικά ο τομέας, να διευκρινισθεί η δυναμική του και να καταρρίψει τις προκαταλήψεις σχετικά με τους παραδοσιακά αναγνωριζόμενους αναπτυξιακούς ρόλους των διαφόρων κλάδων παραγωγής.
Η μελέτη αποτελεί μια πρώτη απόπειρα καταγραφής των αλληλεπιδράσεων του τουριστικού τομέα με τους υπόλοιπους τομείς της ελληνικής οικονομίας, καθώς η γνώση αυτών των διακλαδικών σχέσεων αποτελεί πολύ σημαντικό εργαλείο μελέτης, ανάλυσης και πρόγνωσης.
Η μελέτη αποτελεί την πρώτη προσπάθεια επιστημονικής τεκμηρίωσης των επιδράσεων που θα έχει η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στον ελληνικό τουρισμό.
Στη μελέτη αναλύεται το χρονικό πρότυπο, με το οποίο εκδηλώνεται η ζήτηση για το τουριστικό προϊόν της Ελλάδας, η σύγκριση με το εποχικό πρότυπο των ανταγωνιστριών χωρών, η διερεύνηση εναλλακτικών σεναρίων τουριστικής ανάπτυξης με χαμηλότερη εποχικότητα και η διατύπωση ενός γενικού πλαισίου πολιτικής για την άμβλυνση της εποχικότητας.
